"Staś wiedział przecie i z książek, i z opowiadań, że na pustyni istnieją majaki, zwane fatamorgana, i że nieraz podróżnym zdarza się widzieć oazy, miasta, kępy drzew i jeziora, które są niczym innym, jak złudą, grą światła i odbiciem rzeczywistych, dalekich przedmiotów." - "W pustyni i w puszczy" H. Sienkiewicz.
"Wielbłąd bystry miał wzrok,
wodę widział co krok,
lecz pragnienie miał też ustawiczne,
bo dokoła był piach,
taki suchy, że strach
a ta woda to złudzenie optyczne;
Fatamorgana, fatamorgana, fatamorgana
Szła przez pustynię, szła karawana, szła karawana".
"Wielbłąd garby ma dwa i dwie pary nóg ma;
ale jeden to miał superatę;
miał tych garbów i nóg;
zatrzęsienie i huk;
a poza tym miał szczęście garbate;
Fatamorgana, fatamorgana, fatamorgana;
Szła przez pustynię, szła karawana, szła karawana".
"Dookoła był piach,
Słońce grzało, że strach,
Ktoś tam pstrykał pstryk, pstryk aparatem,
A ten wielbłąd tak szedł,
Aż w piosenkę nam wszedł,
bo już takie miał szczęście garbate
Fatamorgana, fatamorgana, fatamorgana
Szła przez pustynię, szła karawana, szła karawana."
To już nie fatamorgana;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz