25 cze 2007

PROPORCJE, HARMONIA, RYTM, PIĘKNO.

Szukanie ogólnego sformułowania praw rządzących proporcjami w arcydziełach architektury zajmowało architektów, historyków. Poszukiwanie idealnej harmonii mimo ujęcia współzależności liczbowych między poszczególnymi elementami budowli nie przyniosło odkrycia reguł.
Poszukiwano więc analogii pomiędzy proporcjami ciała ludzkiego i budowli twierdząc , że "człowiek jest miarą wszechrzeczy".
a) Kanon egipski -

  • V i IV w. p.n.e. Grecy na potrzeby rozwijającej się sztuki i nauki tworza kanony mające ustalić idealną proporcję budowy człowieka. Dwa najbardziej znane opierają się na założonym teoretycznie module.

b) POLIKLET (V w.p.n.e.)- tworząc brązowe posągi atletów, opracował kanon proporcji ciała w traktacie "Kanon". Za podstawową jednostkę przyjął średnią szerokość palca u ręki; mnozona przez cztery = szerokości dłoni. Głowa stanowi 1/7 całej wysokości człowieka, zaś głowa z szyją 1/6 tej wysokości. Cały korpus z głową wynosi 4 moduły, a nogi 3 moduły. Postacie odtworzone wg. kanonu Polikleta odznaczają się masywną budową (atletyczną).

c). LIZYP (IV w. p.n.)- przyjmuje on za moduł głowę, zakładając, że stanowi ona 1/8 całości, a z korpusem 4 moduły. Długość nóg określił też na 4 moduły.Zakłada zatem bardziej wysmukłą budowę.

d) WITRUWIUSZ ( I w.p.n.e.)- autor dzieła "O architekturze ksiąg dziesięć" ustalił kanon przyjmując teoretyczny podział na moduły zasadniczych części ciała ludzkiego, które można wpisać w koło i kwadrat. Według niego centralnym punktem ludzkiego ciała jest pępek, gdyż w rzucie poziomym obrysu ciała ludzkiego z rozłożonymi rękami i nogami jest to punkt, z którego można cyrklem zakreślić okrąg.


Taki rysunek opracował w XV w n.e. LEONARDO DA VINCI.
Człowiek witruwiański w opracowaniu Leonardo a zaprezentowany przeze mnie w postaci puzzli przywiezionych z Kościoła Santa Marie delle Grazie w Mediolanie.

d) Średniowiecze - Willard de Lionnecourt-proporcje ciała zyskują na smukłości, niekiedy głowa stanowi 1/10 wielkości postaci. Schemat figury:



e) XIX wiek Alfred Zeising na podstawie rozważań Euklidesa połączył rozwijającą się naukę o pomiarach ciała ludzkiego z zasadą "złotej proporcji". Ten podział wystepuje w naturze i ten temat w niedługim czasie rozwinę.


PODSUMOWANIE: Do dnia dzisiejszego harmonijne proporcje stanowią przedmiot zainteresowania teoretyków architektury i także mojego:)

Brak komentarzy: